وبلاگ تخصصی پایپینگ | طراحی خرید اجرا |  آموزش PDMS Piping
وبلاگ تخصصی پایپینگ | طراحی خرید اجرا |  آموزش PDMS Piping

وبلاگ تخصصی پایپینگ | طراحی خرید اجرا | آموزش PDMS Piping

www.PipingTeam.com

ساخت جاکتهای پارس جنوبی

  ساخت اسکید بیمها

Skid Beam Fabrication and Installation

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ساخت جاکتها بر روی دو ردیف اسکید بیم انجام میشود که وظیفه نگهداری و همچنین حمل جاکتها در آینده را به عهده دارند.
نگهداری جاکتها بر روی دو ردیف اسکید بیم انجام میشود که در واقع نقش یک نگه دارنده و هدایتگر برای نصب را دارند. بدین ترتیب که وقتی جاکت روی این اسکید بیمها تکمیل و آماده نصب گردید توسط جکهای جلوبرنده ، روی این اسکید بیمها حرکت میکند تا به روی شناور حمل منتقل گردد. این اسکید بیمها با توجه به آنکه باید وزنی حدود 1800 تن را بر روی خود تحمل کنند از ورقهایی با ضخامت بالا (50 میلیمتر) ساخته میشود که در نهایت شکلی مانند یک تیر آهن بزرگ پیدا میکند و در قطعات 12 متری ساخته شده و در کنار هم قرار گرفته و توسط پیچ یا جوشکاری به یکدیگر متصل میشوند.
اشارات: جهت تقویت قطعات ساخته شده برای تحمل این وزن ، میان قسمتهای فوقانی و تحتانی آن ورقهایی به شکل عمودی و با فاصله 70 سانت از یکدیگر جوش میگردند تا سطح این اسکید بیمها زیر فشار خم نشود.
ساخت این اسکید بیمها حدود 60 روز طول کشیده و چیزی حدود 3000 نفر/روز نیروی کار مستقیم و غیر مستقیم برای ساخت ان درگیر بوده اند. لازم به ذکر است که کل وزن این اسکید بیمها بالغ بر 350 تن میباشد.

 

ساخت لانچ تراس – وجه های اصلی

Fabrication of Launch Truss Rows 1 & 2


با توجه به روش بارگیری و نصب جاکتهای فاز 17 و 18 ، برای ساخت این جاکت لازم است که سازه‌ای در میان جاکت به نام لانچ تراس ساخته شود که بار اصلی جاکت در عملیات حمل و نصب بر روی این قسمت خواهد بود.
ساخت این سازه با وجه‌های اصلی آن آغاز میگردد.

لانچ تراس سازه‌ای است که در جاکتهای با روش لانچ مورد نیاز است و در جاکتهایی که نصب آن به روش Lift میباشد وجود ندارد. لانچ تراس یک سازه به شکل مکعب مستطیل میباشد که در میان جاکت قرار میگیرد و وجه های دیگر جاکت به آن متصل میگردند. در واقع محل تماس جاکت با اسکید بیمها روی همین لانچ تراس است و این قسمت بار اصلی جاکت را تحمل و بر روی اسکید بیم منتقل میسازد. هنگامی که قرار است در دریا جاکت به درون آب انداخته شود روی این لانچ تراس حرکت میکند و به درون آب می‌افتد.
اشارات: با توجه به اینکه بار اصلی جاکت در هنگام بارگیری جهت نصب و انتقال آن به روی شناور بر روی لانچ تراس است لذا ساخت این قسمت از جاکت از حساسیت بالایی برخوردار است. بروز مشکل در هر کدام از قسمتهای لانچ تراس میتواند باعث توقف کل عملیات و تاخیر در نصب جاکت گردد. در میان وجه‌های لانچ تراس قسمتهایی دوکی شکال وجود دارد که اصطلاحا Can و Cone گفته میشوند و از ضخامت بیشتری نسبت به سایر قسمتها برخوردار است. علت آن هم این است که محل اصلی اتصالات جاکت به لانچ تراس روی همین ‍Can و Cone ها است و فشار زیادی تحمل میکند. یکی از مشکلاتی که در ساخت این اقلام وجود دارد این است که با توجه به ضخامت بالای انها ، رول نمودن آن بسیار مشکل است و تجهیزات سنگینی نیاز دارد. یه چیز جالب که در مورد رول نمودن این قطعات در این پروژه وجود داشت این بود که سازنده در ابتدا قرار بود آنها را ظرف یک ماه ساخته و تحویل دهد. اما در طول کار بیش از 5 بار بلبرینگهای دستگاهش زیر فشار خرد شد و مجبور به تعویض و تقویت آنها میشد به طوریکه در نهایت توانست با مشقت بسیار و طی 6 ماه آنها را تحویل دهد.
از سوی دیگر باید این را اضافه کنم که درون هر کدام از این Can ها رینگهایی به فواصل بیست سانت به بیست سانت جوش میشه که مقاومت این قسمت را بالا ببره و با توجه به اینکه باید از داخل به لوله جوش بشوند کاری طاقت فرسا است. تصور کنید در گرمای بالای 50 درجه خرمشهر در تابستان، حرارت داخل لوله که دارد جوشکاری میشود چقدر است تا متوجه وضعیت جوشکاران و سختی شرایط کار دست اندر کاران شوید.
ساخت لانچ تراس – برپایی وجه اول
پس از ساخت وجه‌های اصلی لانچ تراس بر روی زمین نوبت به برپایی اولین وجه آن میگردد.
پس از اینکه وجه های لانچ تراس بر روی زمین ساخته شد نوبت به برپایی اولین وجه آن میشود.

در این مرحله دو جرثقیل سنگین از چهار نقطه وجه لانچ تراس را بلند نموده و آن را روی اسکید بیمهای ساخته شده قرار میدهند. وزن هر وجه لانچ تراس چیزی حدود 80 تن است و با توجه به اینکه باید مسیری را از محلی که ساخته میشود تا اسکید بیم طی کند نیاز به دقت بالا و محاسبات دقیق مهندسی دارد تا در طول این انتقال و برپایی تنش افزون بر حد مجاز بر آن وارد نشود که همه اینها نیازمند محاسبات دقیق مهندسی است که قبل از هر مرحله توسط واحد مهندسی به صورت کاملا دقیق محاسبه میگردد.

*یک مطلبی که در اینجا باید اضافه کنم  وجود قسمتی بنام اسکید شو بر روی اسکید بیمها است. قضیه از این قرار است که انتقال جاکت از روی اسکید بیم به روی شناور حمل از طریق اسکید شو انجام میشود. این اسکید شوها چیزی نیستد جز چند ردیف چوب که بر روی اسکید بیم قرار میگیرند. در واقع این چوبها میان لانچ تراس و اسکید بیم قرار میگیرند تا در آینده جاکت روی آنها سر بخورد و به روی بارج قرار گیرد. چند نفر کارگر هم مدام در حین این عملیات در مسیر گریس میمالند تا چوبها بر اثر اصطکاک از بین نرود. بالاخره چیزی حدود 1800 تن وزن را دارند تحمل میکنند.
*نصب یک وجه لانچ تراس یک نیمه روز طول میکشد. چرا؟ چون از اول صبح باید تمامی جرثقیلها مورد بازبینی ایمنی قرار گیرند و سپس در جاهای خود مستقر شوند. سپس لانچ تراس را به آرامی بلند نموده و با سرعت کم آن را در جای خود قرار دهند. همین جابجایی حدود یک ساعت وقت میگیرد.

ساخت طبقات میانی
هر جاکت از 5 طبقه تشکیل شده که هر کدام به صورت مجزا و همزمان ساخته میشوند. در میان این طبقات قسمتهایی مخروطی شکل تعبیه شده که نقش هدایت کننده لوله حفاری در آینده را دارد.

در میان هر جاکت پنج طبقه وجود دارد که که به فواصل 8 الی 15 متر از یکدیگر نصب میشوند. این طبقات در واقع قسمتهای حاوی Conductor Guide ها هستند که برای عملیات حفاری استفاده میشوند. این طبقات به صورت مجزا بر روی میز کار ساخته میشودند و سپس به محل نصب منتقل میشوند. Conductor Guide ها قطعاتی مخروطی شکل هستند که نقش یک راهنما برای لوله حفاری را بازی میکنند. یعنی در اینده که این جاکتها در دریا نصب میشود و ریگ حفاری بر روی این جاکتها مستقر میشود، لوله‌های حفاری از میان جاکت و از طریق این مخروطها به سطح دریا هدایت میشود تا عملیات حفاری انجام پذیرد. مطمئنا اگر این هدایتگرها وجود نداشته باشند با توجه به ارتفاع زیاد جاکت (حدود 80 متر) ممکن است لوله‌های حفاری در میانه راه خم شوند و نمیتوانند فشار را تحمل کنند.

*ساخت این Conductor Guide ها نیز از دیگر نقاط پر چالش ساخت بود. زیرا هر کدام از این هدایتگرها از دو Cone به هم چسبیده تشکیل میشود که ساخت آنها با توجه به دهانه کوچه انها برای خود مکافاتی داشت و یکی از مسیرهای بحرانی ساخت جاکت همین هدایتگرها بودند.
نصب طبقات
پس از ساخت اولین طبقه، آن را به وجه برپا شده لانچ تراس متصل مینمایند و به همین ترتیب دو طبقه دیگر نیز به دنبال آن به این وجه متصل میگردند.

خوب. بعد از اینکه طبقات را ساختیم نوبت به نصب آنها میرسد. ابتدا طبقه دوم را به وجهی که قبلا برپا کرده بودیم نصب میکنیم. (بعدا خواهم گفت که چرا طبقه اول را ابتدا نصب نکردیم.)
نصب این طبقات زیاد مشکل نیست. آنها را کنار وجه لانچ تراس قرار میدهیم و با یک جرثقیل نگهش میداریم تا کار جوشکاری و اتصال آن به وجه لانچ تراس تمام شود. سپس به همین ترتیب سایر طبقات را (غیر از طبقه اول) به وجه لانچ تراس وصل میکنیم و بعد از اینکه همه آنها را نصب کردیم سراغ برپایی وجه دوم لانچ تراس میرویم.
*یه نکته مهمی که باید اینجا اشاره کنم اینه که علت اینکه در اسلایدهای قبل روی مهم بودن Cone ها اصرار داشتم همینجا مشخص میشه. اگر Cone های مذکور به موقع نرسند ما نمیتوانیم طبقات را نصب کنیم چون نصب این مخروطها درون طبقات در ارتفاع عمودی تقریبا کاری محال است. برای همین تاخیر در ساخت این مخروطها به معنای تاخیر در ساخت کل جاکت است.
نصب وجه دوم لانچ تراس

پس از نصب طبقات میانی (به غیر از طبقه آخر) نوبت به نصب وجه دوم لانچ تراس و اتصال آن به طبقات میرسد.
خوب حالا اینجا کل لانچ تراس شکال گرفته. طبقات همه نصب شده‌اند (بازم بگم غیر از طبقه اول) و وجه بعدی لانچ تراس نصب شده است. کار نصب وجه دوم نیز مانند وجه اول است و خوب یه خوبی که داره اینه کمتر پول جرثقیل میدیم چون زمان نگهداری آن روی هوا کمتر است. چون به محض اینکه این وجه را بر پا کردیم شروع میکنیم به اتصال ان به طبقات. در صورتی که برای وجه اول چیزی وجود نداشت که آنرا بهش متصل کنیم و مجبور بودیم وجه را همینطور تو هوا نگه داریم تا یک طبقه را در میانش وصل کنیم.
(شاید اینجا یکی بپرسه خود اون طبقه اول چطور وا میسه که باید برگردیم به عقب و ساپورتهای زیر طبقه اول رو بهش نشون بدیم.)
ساخت پایه‌های اصلی جاکت



پس از تکمیل چارچوب لانچ تراس نوبت به ساخت پایه‌های اصلی جاکت میرسد. لازم به ذکر است که طول هر یک از این پایه‌ها چیزی حدود 80 متر میباشد
در حین زمانی که لانچ تراس در حال ساخت است ، پایه های اصلی جاکت نیز به صورت جداگانه اغاز به ساخت میگردند. این پایه ها هر کدام چیزی حدود 80 متر طول دارند و از لوله‌ هایی با قطر 76 سانتی متر تشکیل شده است. این پایه ها بر روی زمین ساخته و مونتاژ میگردند و پس از اینکه کامل شدند روی ساپورتهایی در کنار لانچ تراس قرار میگیرند. همانطور که در نقشه میبینید این پایه ها با زاویه‌ای از یکدیگر قرار میگیرند و موازی نیستند که در جاکتهای مختلف ممکن است این زوایا تفاوت و یا موازی باشند.

ساخت وجه های اصلی جاکت

پس از ساخت پایه‌های جاکت عملیات تکمیل وجه‌های اصلی جاکت آغاز میشود. در این قسمت فواصل میانی پایه‌ها با نصب Brace های متقاطع (ضربدری شکل) تکمیل میگردد.
پس از آنکه پایه ها در جای خود قرار داده شدند شروع میکنیم به به اتصال انها به یکدیگر. درا ین قسمت فواصل میانی پایه ها ابتدا به صورت عمودی و سپس با اتصالات ضربدری به یکدیگر متصل میشوند و تشکیل وجه‌های اصلی جاکت را میدهند. همانطور که احتمالا متوجه شده‌اید لانچ تراس تقریبا شبیه یک جاکت کوچک است و مراحل ابتدایی ساخت سازه اصلی جاکت نیز شبیه به همان است.

برپایی اولین وجه جاکت



پس از تکمیل وجه‌های اصلی ، اولین وجه جاکت جهت اتصال به لانچ تراس برپا میشود
خوب همانگونه که گفتم مانند لانچ تراس در این قسمت نیز بعد از اینکه یکی از وجه‌های اصلی جاکت تکمیل شد آن را مانند وجه لانچ تراس بلند میکنیم و به لانچ تراس متصل میکنیم. فقط چند تا نکته را در این میان باید بگویم.
اول اینکه وجه اصلی جاکت چیزی حدود 350 تن وزن دارد و نمیتوانیم آن را از یه جا برداریم و جای دیگه بذاریم. برای همین هم است که پایه های اصلی جاکت را کنار لانچ تراس میسازیم که بعدا که وجه تکمیل شد فقط یک سر آن را بلند کنیم (یا به اصطلاح Roll up کنیم) و یه حالت عمودی درآوریم.
دوم اینکه ما در جاکت چند تا لوله داریم که از پایین جاکت تا بالای آن ادامه پیدا میکنند که دو تای آنها روی همین وجه اصلی جاکت و روی زمین نصب میشوند تا بعدا مجبور نباشیم در ارتفاع آنها رانصب کنیم. این دو قسمت Riser و J-Tube نام دارند که اولی وظیفه انتقال گاز از دک به خط لوله را دارد و دومی هم لوله‌ای است که از درون آن سیمها و کابلهای مخابراتی عبور میکنند.

با توجه به وزن بالا و طول زیاد این وجه ، عملیات برپا سازی آن توسط سه جرثقیل سنگین که از بوم‌های بلندی برخوردار هستند انجام میشود و یک جرثقیل نیز به صورت آماده در کناری قرار میگیرد تا در صورت وقوع هر گونه خرابی در یکی از جرثقیلها بلافاصله جایگزین گردد.
اتصال وجه اول جاکت به لانچ تراس

در این قسمت اولین وجه جاکت به طبقات میانی در لانچ تراس متصل میگردد.

پس از برپایی وجه اصلی آن را توسط جرثقیل نگاه میداریم و اتصالات میان آن و لانچ تراس را برقرار میکنیم. نتکاه ای که در اینجا باید بدان اشاره کنم این است که قسمت بالای جاکت که از آب بیرون ایت باید رنگ شود که هر کدام از وجه ها زمانی که روی زمین است قسمت بالای آن رنگ میشود و پس از آن برپا میشود. بدیهی است که در صورتی که رنگ جاکت در زمان ساخت وجه تامین نشده باشد باید این کار در ارتفاع انجام شود که هزینه و ریسک بالایی به همرا خواهد داشت.

برپایی وجه دوم جاکت

پس از اتصال وجه اول نوبت به برپایی وجه دوم جهت اتصال به لانچ تراس میگردد.
پس از آنکه وجه اول به لانچ تراس وصل شد ، نوبت برپایی و نصب وجه دوم میرسد که آن را نیز دقیقا مانند وجه اول به لانچ تراس وصل مینماییم و چون عملیات مشابه است موضوع خاصی نیز در این قسمت وجود ندارد. پس سراغ مرحله بعد میرویم.
نصب طبقه آخر (5.70+)



در این مرحله آخرین طبقه جاکت به صورت رنگ شده در ابتدای جاکت نصب میشود.
پس از آنکه وجه دوم را نیز برپا و به لانچ تراس متصل نمودیم میتوانیم طبقه اول جاکت را نصب نماییم. زیرا این طبقه در قسمت بالایی جاکت قرار میگیرد و تا قبل از نصب دو وجه اصلی نمیتوانستیم آن را نصب کنیم. این طبقه نیز چون در بیرون از آب قرار میگیرد ابتدا رنگ میشود و سپس نصب میشود.
تکمیل وجه فوقانی جاکت

پس از نصب دو وجه کناری نوبت به تکمیل وجه فوقانی جاکت با اتصالات ضربدری شکل میباشد.
پس از انکه طبقه اول را نیز نصب نمودیم شروع به نصب اتصالان میان دو وجه اصلی جاکت مینماییم که به صورت اتصالات ضربدری میباشد. این نکته را اشاره میکنم که در نقشه های مهندسی و کلا کار ساخت میگویند جاکت 4 وجه دارد که در واقع دو وجه دیگر از اتصال دو وجه عمودی به یکدیگر به وجود میآیند. یعنی چیزی به صورت جداگانه و بر روی زمین ساخته نمیشود.

*با توجه به اینکه اتصالات وجه بالا در ارتفاع انجام میشود لذا کار پر خطری برای کارکنانی که دگیر آن هستند وجود دارد. چه از لحاظ ایمنی و چه از لحاظ دقت نیاز است تا بهترین نفرات برای این کار انتخاب شوند تا ضمن حفظ تسلط خود به در ارتفاع بتوانند کار را با کمترین ایراد و زمان ممکن به پایان برسانند تا از صرف مضاعف هزینه‌های سنگین ماشین آلات جلوگیری شود.

منبع:
iranpetrotech.com

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد